Tradycja picia młodego wina od 11 listopada do Świąt Bożego Narodzenia liczy wiele stuleci. Związaną jest z postacią św. Marcina, patrona winiarzy, przedstawianego w ikonografii jako rycerza na koniu, oddającego płaszcz żebrakowi. Jego atrybutami są m.in. dzban (wina) i gęś. Świętomarcińskie wino zwykle serwuje się z pieczoną gęsią, symbolem urodzaju i dostatku.
W nosie czereśnie, maliny, poziomka i odrobina czerwonej porzeczki. Po chwili pojawiają się wiśnie i czarne jagody. Mocne nuty żurawinowo-bananowe i akcenty kwiatowe. Usta owocowe, pełne, ale w dalszym ciągu świeże i radosne z delikatnymi garbnikami.
Tradycja picia młodego wina od 11 listopada do Świąt Bożego Narodzenia liczy wiele stuleci. Związaną jest z postacią św. Marcina, patrona winiarzy, przedstawianego w ikonografii jako rycerza na koniu, oddającego płaszcz żebrakowi. Jego atrybutami są m.in. dzban (wina) i gęś. Świętomarcińskie wino zwykle serwuje się z pieczoną gęsią, symbolem urodzaju i dostatku.
W nosie dominują świeże soczyste gruszki, białe śliwki i jabłka. W tle nuty owoców południowych, świeżych winogron i mango. Do tego nuty kwiatowe i muszkatowe. Usta pełne, krągłe ale wyraziste z delikatna słodyczą. Świeże i radosne.
Mocno zbudowane, poważne wino z potencjałem. W nosie dojrzała czarna porzeczka, pieprz i czerwona papryka. Do tego wyraźne nuty beczkowe (drewno, karmel, wanilia) i korzenne. Aromaty przetworzone: konfitura porzeczkowa i powidła śliwkowe. Skóra, ściółka leśna, tytoń. W ustach jeszcze nieco surowe, ze sporą ilością słodkiej beczki, pełne atrakcyjnego, dojrzałego owocu (porzeczki, wiśnie, śliwki, maliny).
Tradycja picia młodego wina od 11 listopada do Świąt Bożego Narodzenia liczy wiele stuleci. Związaną jest z postacią św. Marcina, patrona winiarzy, przedstawianego w ikonografii jako rycerza na koniu, oddającego płaszcz żebrakowi. Jego atrybutami są m.in. dzban (wina) i gęś. Świętomarcińskie wino zwykle serwuje się z pieczoną gęsią, symbolem urodzaju i dostatku.
Nos pełen gruszek i białych śliwek. W tle nuty owoców południowych, świeżych winogron, muszkatu i mango. Usta świeże ale zarazem pełne i krągłe – wyraziste z delikatna słodyczą. W tym roczniku, wyjątkowo aromatyczne!
Tradycja picia młodego wina od 11 listopada do Świąt Bożego Narodzenia liczy wiele stuleci. Związaną jest z postacią św. Marcina, patrona winiarzy, przedstawianego w ikonografii jako rycerza na koniu, oddającego płaszcz żebrakowi. Jego atrybutami są m.in. dzban (wina) i gęś. Świętomarcińskie wino zwykle serwuje się z pieczoną gęsią, symbolem urodzaju i dostatku.
W nosie na początku maliny truskawki i czereśnie. Potem pojawia się czarne jagody i wiśnia. W tle lekkie nuty korzenne, dymne i śliwkowe. Usta lekkie, z niską kwasowością i delikatnymi garbnikami.
Tradycja picia młodego wina od 11 listopada do Świąt Bożego Narodzenia liczy wiele stuleci. Związaną jest z postacią św. Marcina, patrona winiarzy, przedstawianego w ikonografii jako rycerza na koniu, oddającego płaszcz żebrakowi. Jego atrybutami są m.in. dzban (wina) i gęś. Świętomarcińskie wino zwykle serwuje się z pieczoną gęsią, symbolem urodzaju i dostatku.
Nos pełen malin, truskawek i czereśni. W tle nuty dymne i śliwkowe. Usta lekkie, z niską kwasowością i delikatnymi garbnikami.
Tradycja picia młodego wina od 11 listopada do Świąt Bożego Narodzenia liczy wiele stuleci. Związaną jest z postacią św. Marcina, patrona winiarzy, przedstawianego w ikonografii jako rycerza na koniu, oddającego płaszcz żebrakowi. Jego atrybutami są m.in. dzban (wina) i gęś. Świętomarcińskie wino zwykle serwuje się z pieczoną gęsią, symbolem urodzaju i dostatku.
Nos pełen gruszek i białych śliwek. W tle nuty owoców południowych, świeżych winogron, muszkatu i mango. Usta pełne, krągłe ale wyraziste z delikatna słodyczą.
Ciekawe, oryginalne i specyficzne wino. W nosie nuty agrestu, dojrzałych jabłek i gruszek, białych śliwek i morwy. Do tego wosk i kwiaty (jaśmin, akacja ), w tle miód gryczany i akacjowy. Nieco masła i wanilii. Ciekawe akcenty żywiczne i balsamiczne. W ustach pełne i gładkie, nieco oleiste. Miód, grusze, kwiecista łąka. Mineralno-kwiatowa końcówka z apteczno-brzoskwiniowym posmakiem.
Tradycja picia młodego wina od 11 listopada do Świąt Bożego Narodzenia liczy wiele stuleci. Związaną jest z postacią św. Marcina, patrona winiarzy, przedstawianego w ikonografii jako rycerza na koniu, oddającego płaszcz żebrakowi. Jego atrybutami są m.in. dzban (wina) i gęś. Świętomarcińskie wino zwykle serwuje się z pieczoną gęsią, symbolem urodzaju i dostatku.
Nos pełen malin, truskawek i czereśni. W tle nuty dymne i śliwkowe. Usta lekkie, z niską kwasowością i delikatnymi garbnikami.
